woensdag 5 februari 2014

Meten = weten - 3 (of zo)

De allereerste blogpost ging over meten (en lezen). Dit is in ieder geval nummertje 3 over meten, misschien blogde ik er wel vaker over. Ik heb ze niet geteld.
Samen met Lupineke kom ik tot de conclusie dat ik meer ben van het meten en rekenen en dat Lupineke meer is van: ik heb een idee, begin er aan en zie wel wat het wordt. Voor beide methodes valt wat te zeggen. De combinatie levert hele mooie dingen op....



Waar leidt dit toe? Tot een Berkel cyclope weegschaal. Waar de naam vandaan komt is duidelijk: dat ene oog van de Cycloop (waar Odysseus dan iets heel gruwelijks mee doet). Waar de weegschaal vandaan komt? Gekregen van de ouders van de meester. Ze (ik vind het een vrouw) heeft daar heel lang op zolder gewoond. Jongste, oudste en nicht hebben er volop mee gespeeld. Omdat ze liggend werd bewaard is de olie er uit. Ook blijkt het veertje wat in de demper zit 'verrot' te zijn, aldus de meester.





Maar zo'n mooie dame, ze is ouder dan ik, verdient toch een ereplaats? In eerste instantie staat ze in de garage. Daar heb ik haar al gebruikt. Ideaal voor het wegen van gedeeltelijk opgebreide bollen wol. Het duurt alleen 'een beetje' lang voor haar naald is uitgezwiept zo zonder olie en werkende demper.

Omdat oudste verhuist naar een ander studentenkot moeten we langs bij die grote Zweedse woonwinkelier. En daar hebben ze precies de juiste tafel voor Cyclopa (of Cycloma, omdat ik het een vrouw vind? Nu wordt het een beetje flauw...) Die gaat dus ook mee. Met twee volle platte wagens en ook nog een volle kar rijden we langs de kassa. Dan is de tafel van ons (en de rest van de spullen van oudste) en kan Cyclopa naar haar ereplaats.



De meester neemt haar eerst onder handen, een soort open hart chirurgie. Je komt nog eens wat tegen, zoals bouten en moeren ;-).


Na het proberen van verschillende soorten vloeistof voor het dempen (van gewoon water tot afwasmiddel) blijkt naaimachine olie het beste te werken. Dan wordt er een nieuw veertje in de demper gezet, Cyclopa komt waterpas te staan en nu staat ze te pronken in de keuken.

Ik ben er zo blij mee. We kregen er ook oude, geijkte, gewichtjes bij. Nu ben ik nog op zoek naar een gewicht van 1 kilo, één van 2 kilo of een paar gewichten van 500 gram (of een pond). We weten waar we nieuwe gewichten kunnen kopen, maar bij deze set zijn oude gewichten toch veel leuker?


2 opmerkingen:

nelleke markesteijn zei

Wat leuk Anja. Ik moest wel lachen om het verschil in aanpak tussen jou en Lupineke. Ik heb het daar met haar ook al eens over gehad :-). Ik ben ook nogal van het rekenen en wegen. Ook stukje breien, dit wegen, dan rekenen hoeveel grammen meer nodig zijn om zoveel centimeters meer te breien. Lupineke lacht zich een slag in de rondte.
Dus, zo'n weegschaal als de jouwe doet mijn hart ook sneller kloppen. Ik ken hem(haar) niet maar ga hem zo eens googlen.
Leuk :-))).
Groetjes, Nelleke

bommelmien zei

Heerlijk blog verhaal. Ik ben ook van meten is weten. Die weegschaal is prachtig. Ik hoop dat je oude gewichten kunt vinden. Je kunt haar natuurlijk voor van alles en nog wat gebruiken. Ze verdient een ereplaats.
Groet, Willemien.